Dikkat eksikliği hastalığının bireyin okul çağına gelmesiyle gün yüzüne çıktığını ifade eden Dr. Küçük, hastalık hakkında şu bilgileri aktardı: “Dikkat eksikliği ve Hiperaktivite bozukluğu (DEHB) dikkat eksikliği dürtüsel davranışlar ve aşırı hareketlilik ile karakterize olan davranış sorunudur. Çocuklukta dikkat kusuru özellikle eğitim hayatının başlaması ile belirgin hale gelir, öğrenmeye karşı ilgisizdirler. Ödev yapmayı sevmezler, ödev esnasında sık sık masadan kalkarlar (tuvalete gitme, su içme vb.) zorlanırlar. Sınıfta dersleri takip etmekte zorlanırlar, unutkandırlar. Anne ve babayı ders çalışırken sürekli yanlarında isterler. Okuma ve yazmayı sevmezler. Ev içinde günlük yapmaları gereken işlerde de sorumluluk almazlar. Her çocuğun hareketli olması beklenir yalnız bu çocukların hareketliliği aşırıdır. Sakin bir şekilde oynamakta, sakin bir şekilde oturmakta zorlanırlar. Okul çağında ki çocuklar da % 3-7 oranında görülmektedir. Erkek çocuklar da daha sık görülmektedir. Bu çocuklar dikkatlerini ayrıntıya veremezler. Dış uyaranlar ile dikkatleri çabuk dağılır. Çoğu zaman çok konuşurlar, sırasını bekleme güçlüğü vardır, soru tamamlanmadan hemen cevap verirler. DEHB tedaviye çok iyi yanıt verir. Tedavi edilmez ise bu çocuklar da zihinsel beceriye yeterince kullanamama ve günlük yaşama adaptasyonda problemler çıkarabilir. Etyolojisinde genetik nedenler, gelişimsel problemler (Gebelikte alkol kullanımı) çevresel faktörler (aşırı televizyon izleme vb.) nedenler yer alır. Tedavide ilk şart aile, okul ve uzman arasında sıkı işbirliğidir. Öğrenme de ilgili sorunlar yanında arkadaş ilişkileri de yaşanan sorunlar ve kurallara uyma güçlüğü aile ve okulun ortak sağlıklı bir yaklaşımlarıyla aşılabilir. Öncelikle DEHB bozukluğu ile ilgili bilgi sahibi olunmalı ve bu hastalığı yanlış yorumlamamak gerekir. Olumsuz davranışların yerine olumlu davranışların konulması gerekir. İlaç tedavisi de çok önemli bir yer tutmaktadır.”