Manyas İlçesine bağlı Dereköy Mahallesi’nde Sevgi Cankurt (60), kızı ve torununu okutmak için 10 yıl önce mahalle kahvehanesinin işletmeciliğini devir aldı.
Şimdilerde mütevazi kırsal mahalle kahvehanesinden elde ettiği gelirle hem İzmir’de üniversite okuyan torununa yardım eden hem de kendi geçimini sağlamaya çalışan Sevgi Cankurt, yaşam mücadelesini tek bir tüpte demlediği lezzetli çaylarını satarak sürdürüyor.
"Ramazan Ayı'nda davul çalıyorum"
Önce kırsal mahalle halkı tarafından yadırgandığını daha sonra alıştıklarını belirten Cankurt, "1962 yılında Manyas Dereköy'de doğdum. 35 yıl Bandırma'da ikamet ettim. Eşim vefat edince köyüme, baba ocağıma geldim. Baktım 10 yıldır köy kahvesinin kapalı olduğunu öğrendim. Muhtarımıza söyledim. Muhtara, kahvehaneyi açabilir miyim? diye sordum. Açabilirsin deyince 2013 yılında köy kahvesini açtım. Baştan yadırgadılar tabi ki. Çevre köyler ve kendi köyümün insanları dahi yadırgadı. O zamanlar oğlum da kızım da okuyordu. Kızım liseyi bitirince evlendi. Evlendikten sonra oğlum askere gidip geldi. Ben de işime devam ettim. Şimdi annesi çalıştığı için torunuma bakıyorum. Hem kahveyi çalıştırıp hem de torunuma bakıyorum. Ramazanlarda 5 yıldır davul çalıyorum. İlk etapta tabi bunu da yadırgadılar. Ama halkımız alıştı çabuk. Sağolsun Büyükşehir Belediyemiz bana davulum patladığı için davul getirmişti. Allah razı olsun." dedi.
Çalıştırdığı kahvehanenin bakımsız bir halde olduğunu ve bunu yaptıracak maddi gücü olmadığını ifade eden Cankurt, "Kahvehanenin dış cephesi, bahçe demirleri çok bakımsız. Ben kahvenin içine dışına ve demirlerine bakım istiyorum. Büyükşehir Belediye Başkanımızdan rica ediyorum. Bunların olmasını istiyorum. Başka da bir sorunum yok. Torunum İzmir'de üniversite kazandı. Bu sene onun içinde bir yardım yapabilirlerse sevinirim.” diye konuştu.