Bir gün,
Gezerken dağların doruklarında
Yolunu kaybetti adam.
Etraf Karabük oldu.
Yek vücut oldu
Arzın zifirisi ile
Örtüsü leyladan.
Oturdu bir taş üstüne
Hasretine kavuşur gibi
Yanaklarımdan öpüverdi rüzgar.
Tel tel savrulurken zürüflere
Miskiamber kokusu aldı.
Saçları leyladan.
Daldı uzaklara
Var gücüyle yırttı karanlığı
Yan yana iki hilal
Okunu fırlatmaya hazır.
Gerilmiş yaylar
Kaşları leyladan.
Usulca kalktı
Boğan kementi çıkarırken
Ellerini açıp
Yalvardı tanrıya
Havucuna iki inci tanesi düştü
Gözleri leyladan
Ve adam
Baştan aşağı
Mecnun kesildi.
