“Kulakları sağır eden o ses geldiğinde, (Abese,33)
“Güneş dürülüp karardığında,
Yıldızlar dökülüp söndüğünde;
Dağlar sökülüp yürütüldüğünde;
Doğuracak develer başıboş bırakıldığında;
Yabani hayvanlar toplanıp bir araya getirildiğinde;
Denizler kaynatıldığında;
İnsanlar (amelleriyle) eşleştirilip (buna göre) şekillendirildiğinde;
Diri diri gömülen kıza hangi suçundan dolayı öldürüldüğü sorulduğunda;
Defterler ortaya serildiğinde;
Gökyüzü sıyrılıp açıldığında;
Cehennem ateşi harlatıldığında;
Cennet yaklaştırıldığında;” (Tekvir,1-13)
“Kişi neler yaptığını öğrenmiş olacaktır.”( Tekvir,14) “Gökyüzü yarıldığında;
Yıldızlar dağılıp saçıldığında;
Denizler yükselip birbirine katıldığında;
Kabirlerin altı üstüne getirildiğinde; (İnfitâr,1-4)
“Her insan dünyada neleri yaptığını, neleri de yapmadığını açıkça bilecektir.” (İnfitâr,5)
“Gök yarıldığında ve rabbine boyun eğip gerekeni yaptığında;
Yer dümdüz edildiğinde ve içindekileri atıp boşaldığında;
Ve o da rabbine boyun eğip gerekeni yaptığında;” (İnşikâk,1-5)
“Ey insan! Sen rabbine doğru büyük bir çaba içindesin; sonunda kuşkusuz O’na kavuşacaksın da.” (İnşikâk,6)
“Ne zaman gelip çatacak?" diye sana kıyameti sorarlar.
Sen onun hakkında ne söyleyebilirsin ki!
Onun hakkındaki nihaî bilgi rabbine aittir.
Sen ancak ondan korkanları uyarırsın.” (Naziât,42-45)
“Kıyamet gününü gördüklerinde (dünyada) sadece bir akşam vakti veya onun kuşluğu kadar kaldıklarını sanırlar.” (Naziât,46)
Değerli dostlar o gün “Herkesin yaptığı iyiliği de işlediği kötülüğü de önüne konmuş olarak bulacağı gün, (insan) ister ki kendisi ile kötülükleri arasında uzun bir mesafe bulunsun. Allah kendisi hakkında sizi uyarıyor. Allah kullarına çok şefkatlidir.” (Âl-i Îmrân,30)
“İşte o gün kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçar.” (Abese,34-36)
Neden değerli dostlarım; Bugüne hazır mıyız?